W 1954 r. ukończył Technikum Chemiczne w Lublinie ze specjalnością browarnictwo. W latach 1954-56 odbył nakaz pracy w Łódzkich Zakładach Piwowarsko-Słodowniczych, browar w Piotrkowie Trybunalskim.

W 1962 roku ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i rozpoczął pracę w Zakładzie Fizjologii Roślin na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UMCS. W 1971 roku obronił pracę doktorską na tym Wydziale i objął stanowisko adiunkta. Pracę na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej zakończył w 2003 roku.

Swoje badania naukowe koncentrował między innymi nad antybakteryjnym działaniem propolisu oraz antybiotykami przeciwgruliczymi produkowanymi przez bakterie z rodzaju Bacillus

Zajmował się także badaniami skażenia środowiska w Polsce i na Spitsbergenie. Autor ponad 40 publikacji naukowych, członek Klubu Polarnego Polskiego Towarzystwa Geograficznego i Polskiego Towarzystwa Biochemicznego.

Uczestniczył w sześciu wyprawach naukowych na Spitsbergen w latach 1987-2000.

Uprawia grafikę artystyczną i użytkową. Ilustruje poezje (Karol Wojtyła, Sergiusz Riabinin, Czesław Miłosz, Waldemar Michalski, Waldemar Oskiera i inni), nadaje kształt graficzny drukom bibliofilskim. Zdobił rysunkami i linorytami wielką księgę pt "Z dawna Polski tyś Królową. Przewodnik po Sanktuariach Maryjnych W Polsce" drukowany w sześciu wydaniach przez Siostry Niepokalanki w Szymanowie. Wykonuje ekslibrisy, głównie w technice linorytu. Tworzy grafiki w cyklach: "Osiedla ludzkie", "Spitsbergen", "Madonny", "Krzyże", "Stawanie się", "Portrety pisarzy i poetów

Stary Dąb - linoryt                      

                 Adoracja gwiazd- linoryt

Zajmuje się także krytyką sztuki w zakresie grafiki i ekslibrisu. Jest inicjatorem i organizatorem Biennale Współczesnego Ekslibrisu Lubelskiego. Współzałożyciel i członek honorowy Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Lublinie, członek Związku Polskich Artystów Plastyków, Deutsche Exlibris Gesellschaft, Członek honorowy Drużstva Ekslibris Sloveniae i Lubelskiego Towarzystwa Miłośników Książki, członek honorowy Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie, Kawaler Orderu Białego Kruka ze Słonecznikiem i pieczętarz Kapituły tego Orderu. Akademik ze złotym medalem Włoskiej Akademii Sztuki i Pracy.

Brał udział w licznych wystawach krajowych i zagranicznych. Prace swoje eksponował w ponad 80-ciu wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Wielokrotnie nagradzany za grafikę i ekslibris. Najbardziej ceni sobie nagrodę Świętego Brata Alberta Adama Chmielowskiego, przyznaną mu w roku 1985 za wybitne osiągnięcia w grafice religijnej.

w roku 1987 Sergiusz Riabinin pisał o nim: "Zbigniew Jóźwik, przyrodnik - humanista, miłujący świat i człowieka, zatroskany o nasz los na ziemi zabijanej asfaltem i betonem, na ziemi zabijających się braci. Ta troska każe mu stawiać pytania, na które nie dają odpowiedzi akademickie skrypty, podręczniki i rozprawy. Stąd jego sztuka tak często i tak blisko krąży wokół Dobrej Nowiny, dobrej dla wszystkich, dobrej odwiecznie".